Ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς του 20ου αιώνα, ο Miles Davis έλεγε πως «μου πήρε πολλά χρόνια για να μάθω να παίζω σαν εμένα...»
Στα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο της κομμωτικής, έχω παίξει πάρα πολλούς ρόλους.

Από τον άνθρωπο που λούζει και σκουπίζει χωρίς να πληρώνεται μέχρι τον άνθρωπο που είναι επιχειρηματίας και έχει την ευθύνη για εγκαταστάσεις και προσωπικό. Έχω υπάρξει στην εμπορική πλευρά του κλάδου αλλά και στην ανθρώπινη. Έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους, αλλά και όχι και τόσο υπέροχους. Έχω καταφέρει να γνωρίσω όλα τα ινδάλματά μου, να εκπαιδευτώ από αυτούς και να δημιουργήσω σχέσεις μαζί τους.
Όλα αυτά με έκαναν αυτόν που είμαι...

Σε όποια φάση κι αν ήμουν υπήρχε ένα κοινό μοτίβο. Δεν έχω σταματήσει στιγμή να παρατηρώ. Να παρατηρώ τις τάσεις, να παρατηρώ τα χαρακτηριστικά, τις δυνατότητες και τις ανάγκες των ανθρώπων που αποτελούν τον κλάδο και να προσπαθώ να διευκολύνω την πρόοδό τους. Προσπαθώ να δώσω κίνητρο σε κάθε έναν από εσάς να γίνει κάθε μέρα λίγο καλύτερος από χθές. Έχουμε την τάση να βάζουμε όρια στον εαυτό μας, όμως ο μόνος τρόπος να δούμε που είναι τα όριά μας, είναι να τα ξεπεράσουμε. Και τότε καταλαβαίνουμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ!